12΄ στην αγκαλιά ενός…ξένου!
by Χρύσα (Chrisa Assis – www.bautanz.com)
Τελειώνει η τάντα (12΄ειναι περίπου μια tanda) κι εσύ μες την απελπισία μονολογείς:
“Την μέση μου ‘βγαλε!”.
“Πολύ βαριά αυτή ντάμα!”
“Έλεος πια, τι νομίζει…οτι οδηγεί νταλίκα..;”
“Έλεος μου ‘βγαλε το χέρι!”
Θυμάσαι τότε, στις αρχές, που μόλις είχες πρωτο-ξεκινήσει Τάνγκο και το ανακοίνωσες στους φίλους σου; Θυμάσαι ποια ήταν η αντίδραση τους;
Εσύ: “Ξεκίνησα Αργεντίνικο Τάνγκο!”
Αυτοί: “Έλα ρε Τάνγκοοο; Το χορό του ΠΑΘΟΥΣ!;!;”
Και το βλέπεις, ότι στην καλύτερη περίπτωση, εκείνη την ώρα σκέφτονται:
Photo credit: Un Milonguero Mejicano via Foter.com / CC BY
Ναι…Ακριβώς έτσι…! Σε κάθε μιλόνγκα όμως, λέμε…! (χαχα)
Παρ’ όλα αυτά έχουν ένα δίκιο… Στο Τάνγκο αναπτύσσεται ένας ερωτισμός ή τουλάχιστον μια αίσθηση έντονης οικειότητας..!
Πότε άλλοτε δηλαδή αγκαλιάζεστε με έναν ξένο, και μένετε σφιχταγκαλιασμένοι για τουλάχιστον 12 λεπτά;
Βασικά, πότε άλλοτε αγκαλιάζεστε με τον οποιοδήποτε, έστω και γνωστό, για 12 λεπτά χωρίς να κάνετε ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ..;
Μμμμ…Ναι!
Και μετά έρχεται και η κλασσική ατάκα: “Μα αυτό είναι το Τάνγκο…Η κλειστή αγκαλιά, όταν δύο σώματα έρχονται σε επαφή, όταν νιώθεις την κάθε αναπνοή και τον κάθε χτύπο της καρδιάς του άλλου..!
(σημείωση: Για Τάνγκο μιλάμε ακόμα…δεν έχουμε αλλάξει θέμα..! χαχα)
Δεν πιστεύω να νιώσατε άβολα;
Άβολα; Εντάξει! Και άβολα δεν το λες…αλλά ναι!
Έχετε σκεφτεί όμως ότι αυτό ακριβώς μπορεί να είναι το πρόβλημα;
Φυσικά η κακή ή ελλιπής τεχνική, δημιουργεί προβλήματα και φυσικά όσο εξασκείται κανείς γίνεται καλύτερος. Δεν νομίζετε όμως ότι η έντονη αυτή οικειότητα της κλειστής αγκαλιάς γίνεται πιο απολαυστική όταν νιώθεις άνετα με το ζευγάρι σου;
Όλοι επιζητούμε την οικειότητα, την επαφή αυτή με τον άλλον κατά την διάρκεια του χορού μας, όλοι επιθυμούμε να χορέψουμε σε ένα άλλο επίπεδο ανώτερης εμπειρίας και αντίληψης. Για να είμαι ειλικρινής, δεν το είχα ψάξει και πολύ το ζήτημα… Πρόσφατα όμως, μου συνέβη το εξής:
Πάω σε μια πράκτικα, κι έχει έρθει ένας δάσκαλος από την Αργεντινή, χορεύουμε μια τάντα και κάτι δεν μου πάει καλά… Δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί κι εσάς, αλλά ήταν σαν να έχω βγει από το σώμα μου και κάνω χορευτική επίβλεψη στον εαυτό μου… Κανονικά όμως εεε! Με λίστα και τα πάντα όλα..! Τα “μιλόνγκα” analytics δούλευαν στο φουλ..! (χαχα)
Μετά από λίγες μέρες βρισκόμαστε και πάλι με τον ίδιο δάσκαλο σε διαφορετική μιλόνγκα και χορεύουμε μια ακόμα τάντα. Στο τέλος της τάντα, μου λέει:
“Αυτή τη φορά μου επέτρεψες να σε αγκαλιάσω”.
Δεν άκουσα..; Πώς είπατε..; Ορίστε..;
Τι είπε ο άνθρωπος ρε παιδιά;
“Μου ΕΠΕΤΡΕΨΕΣ να σε αγκαλιάσω”… ”Μου ΕΠΕΤΡΕΨΕΣ…”
Στην αρχή το πήρα λίγο στραβά να πω την αλήθεια, αλλά μετά θυμήθηκα τα λόγια του Sebastian Achaval:
“Ως καβαλιέροι πρέπει να δημιουργήσετε ένα χώρο για την ντάμα σας, ως ντάμες θα πρέπει να οικειοποιηθείτε τον χώρο αυτό”
Ή ακόμα και ένα μέρος από το βιβλίο του Paolo Coelho “Άλεφ”:
“Η αγκαλιά σημαίνει: δεν αισθάνομαι ότι απειλούμαι από σένα, δεν φοβάμαι να βρεθώ πιο κοντά σου. Μπορώ να χαλαρώσω, να νιώσω σαν στο σπίτι μου, αισθάνομαι ότι προστατεύομαι υπό την παρουσία κάποιου που με καταλαβαίνει (…)”
Τρομακτικό; Ταμπού; Ή απλά Τάνγκο;
Έπιασα αμέσως δουλεία λοιπόν… Κι έτσι έχω για εσάς μερικές απλές, αλλά σημαντικές αλλαγές τις οποίες εφάρμοσα στο χορό μου και τις οποίες μπορείτε κι εσείς άμεσα να εφαρμόσετε στην επόμενη μιλόνγκα.
- Για καβαλιέρους και ντάμες
Ο χορός σας δεν ξεκινάει όταν αρχίζετε να κινήστε στην πίστα.
Ξεκινάει πριν ακόμα αγκαλιάσετε το ζευγάρι σας.
Η διαδικασία που ακολουθούμε για να δημιουργήσουμε την σωστή στάση του σώματος, το πλαίσιο και την αγκαλιά, πρέπει να αποτελεί μέρος της χορευτικής μας εμπειρίας.
Πριν λοιπόν ακόμα αγκαλιάσετε το ζευγάρι σας, πρέπει να ξεκινήσετε έναν χορό προσωπικό, εκ των έσω.
Αρχικά αφήστε τον ρυθμό της μουσικής να σας χαλαρώσει, να σας εμπνεύσει και μετά ξεκινήστε μια κίνηση εκ των έσω, από την καρδιά, τους πνεύμονες, από τα νεφρά και χτίστε σιγά σιγά την στάση του σώματος.
Πάρτε μια βαθιά ανάσα, ανοίξτε τους πνεύμονες και κατά την εκπνοή χαλαρώστε τους μύες της πλάτης, ενώ προβάλετε την καρδιά προς το ζευγάρι σας. Επικεντρώστε την προσοχή σας στα νεφρά, για να ενεργοποιήσετε το κέντρο σας και τέλος χρησιμοποιώντας τους μύες στο πίσω μέρος του ποδιού, πιέζοντας τις φτέρνες στο έδαφος, για να βρείτε την σωστή θέση της λεκάνης.
(αν έχετε κάνει σύγχρονο χορό όλο αυτό θα σας φανεί πιο εύκολο, εάν πάλι όχι προσπαθήστε να εξασκηθείτε πριν την μιλόνγκα) - Για τους καβαλιέρους.
Δυστυχώς αγαπητοί μου εσείς καθοδηγείτε, άρα το βάρος πέφτει σε εσάς όσον αφορά το ΠΟΤΕ το ζευγάρι θα ξεκινήσει την κίνηση του στην πίστα.
Έχετε λοιπόν αγκαλιάσει την ντάμα σας και είστε τυπικά έτοιμοι να ξεκινήσετε. Μην το κάνετε αμέσως!
Για λίγα δευτερόλεπτα χαλάρωσε στην αγκαλιά της ντάμας σας και επιτρέψτε της να κάνει κι αυτή το ίδιο. Αν για κάποιο λόγο κάτι δεν σας πηγαίνει καλά αυτή είναι ευκαιρία σας να το διορθώσετε και φυσικά το ίδιο ισχύει και για την ντάμα σας, δώστε λοιπόν και στους δυο σας την ευκαιρία αυτή.
Είστε λοιπόν αγκαλιασμένοι και απλά βρίσκεστε εκεί , με το ζευγάρι σας, για μερικές στιγμές χωρίς να κινήστε…
Νιώθετε άβολα..; ΤΕΛΕΙΑ!!!
Είναι μία στιγμή διαφορετική, ιδιαίτερη ίσως και ξεχωριστή, σίγουρα πάντως δεν είναι ρουτίνα. Οπότε μία αμφιβολία, ένας δισταγμός, ή απλά η ανάγκη για λίγο χρόνο είναι κάτι αναμενόμενο, λογικό και επιθυμητό ίσως. Θα κερδίσετε έτσι μια πιο ουσιαστική επαφή, μια αμεσότητα και τρυφερότητα στην αγκαλιά. Συν ότι θα σας λατρέψουν οι γυναίκες..! 😉 - Για τις ντάμες
Όλοι πιστεύουν ότι στο Τάνγκο έχουμε τον άντρα τον πολλά βαρύ, που καθοδηγεί και δεν σηκώνει και πολλά και τις ντάμες πολύ ΑΠΛΑ ακολουθούν..!
Εγώ δεν πιστεύω ότι είναι έτσι τα πράγματα!
Το Τάνγκο είναι ένας χορός εκ πρώτης όψεως καθώς πρέπει, με επίκεντρο την γυναίκα. Το cabeceo είναι το καλύτερο παράδειγμα αυτού, ο καβαλιέρος ούτε καν τολμάει να πάει κοντά αν δεν του δώσει η ντάμα το ΟΚ! χαχα
Σοβαρά τώρα όμως, η ώρα της αγκαλιάς, έχετε την επιλογή να οικειοποιηθείτε το χώρο που σας προσφέρετε ή όχι. Αν λοιπόν, αποφεύγετε τον καβαλιέρο σας – συνειδητά ή όχι – τότε και αυτός, αν είναι Κύριος…(χαχα), θα πρέπει να το αποδεχτεί και να χορέψει μαζί σας με έναν τρόπο αποδεκτό από εσάς.
Θα πρέπει λοιπόν, να του ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ να σας αγκαλιάσει! Όχι με όρους τεχνικής αλλά με όρους φυσικούς, σωματικούς.
Πρώτο σημείο στο οποίο πρέπει στρέψετε την προσοχή σας: το ΣΤΕΡΝΟ
Με μια βαθιά ανάσα, θα ανασηκώσουμε το στέρνο προς τα πάνω, καθώς εκπνέετε ανοίξτε το στέρνο προς το ζευγάρι σας, και επιτρέψετε στους μύες της πλάτης να χαλαρώσουν. Έτσι θα μπορέσουν και οι ώμοι να βρουν την φυσική τους θέσης, χαλαρώνοντας προς τα πίσω χωρίς εσείς να χρειαστεί να τους πιέσετε προς κάτω ή προς τα πίσω.
Δεύτερο βασικό σημείο: το σημείο ΕΠΑΦΗΣ
Όταν χορεύουμε Τάνγκο η επαφή δεν είναι ψηλά στο επίπεδο του στέρνου αλλά ελαφρώς χαμηλότερα στο επίπεδο του διαφράγματος. Από το θωρακικό λοιπόν διάφραγμα – και όχι από το στέρνο – θα πρέπει να κινηθείτε προς τον καβαλιέρο επιδιώκοντας την επαφή. Με αυτό τον τρόπο οι ώμοι σας δεν θα κλείνουν προς τα μέσα και προς τα μπρος, αναζητώντας το στέρνο του καβαλιέρου. Συν οτι δεν θα επιβαρύνετε την μέση σας αναζητώντας την σωστή τοποθέτηση της λεκάνης καθώς η μισή δουλειά θα έχει ήδη γίνει. - Για ζευγάρια
Αν είστε τυχεροί και έχετε έναν/μια μόνιμο/η καβαλιέρο/ντάμα για πρακτική, προσπαθήστε να συμπεριλάβετε την μικρή άσκηση που ακολουθεί, στην εξάσκηση σας.
Πριν ξεκινήσετε να χορεύετε, πάρτε ο ένας τον άλλο μια αγκαλιά. Σαν να είστε φίλοι παλιοί που έχετε να βρεθείτε χρόνια και τώρα ξαναβρεθήκατε.
Δεν μιλάμε για αγκαλιά Τάνγκο, μιλάμε για μια κανονική αγκαλιά!
Χρονομετρήστε πόση ώρα μπορείτε να παραμείνετε στην αγκαλιά αυτή..! Χωρίς να κάνετε ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!
Εξασκηθείτε τακτικά σε αυτό, με στόχο να βρείτε την άνεση του ΕΙΝΑΙ σας στην αγκαλιά αυτή.
Θα ήθελα να ακούσω τις σκέψεις και τις ερωτήσεις σας!
Χρύσα
Chrisa Assis
www.bautanz.com
Υ.Γ: Είστε εσωστρεφής κι αυτό σας προκαλεί προβλήματα στις μιλόνγκας; Αν ναι το παρακάτω άρθρο μπορεί να σας φανεί χρήσιμο, στην αντιμετώπιση προβλημάτων με την κλειστή αγκαλιά και ίσως σας βοηθήσει να δείτε τα πράγματα με έναν άλλο μάτι..!
Εγώ πάντως ομολογώ το βρήκα ενδιαφέρον..!
Am I Introverted, or Just Rude?
http://mobile.nytimes.com/2016/09/25/opinion/sunday/am-i-introverted-or-just-rude.html?ref=opinion&_r=2&referer=
