El Adiós – Ο Αποχαιρετισμός (Tango 1937)
Μουσική Maruja Pacheco Huergo (María Esther Pacheco Huergo)
Στίχους Virgilio San Clemente
Ο Αποχαιρετισμός
Το δειλινό που πέθαινε στις σκιές
Καλόκαρδα αποχαιρετιστήκαμε
Δεν έβλεπες τη βαθειά μου λύπη
Και ενώ έφευγες χαμογελούσαμε κι οι δυο.
Η απελπισία μου βλέποντάς σε να φεύγεις
Έκανε τη φωνή μου να τρέμει απ’ το συναίσθημα,
Το πιο ευτυχισμένο όνειρο πέθαινε στον αποχαιρετισμό
Και ο ουρανός, για μένα, σκοτείνιασε
Μάταια η ψυχή, με ψιθυριστή φωνή
Γύρισε στη νύχτα της λύπης
Μόνο μια σιωπή, βαθειά και αυστηρή
Έκλαιγε στη καρδιά μου
Παρά τον χρόνο που πέρασε
Ζεις πάντα μέσα μου
Και εκείνα τα λιβάδια που μας είδαν
Να χαμογελάμε μαζί
Με ρωτούν αν η λήθη
Με γιάτρεψε από σένα
Και ανάμεσα στους ανέμους
Ταξιδεύει το παράπονό μου
Που πεθαίνει στην ηχώ, ψάχνοντάς σε
Ενώ μακριά
Μια άλλη αγκαλιά και άλλα φιλιά
Σε φυλακίζουν και μου λένε
Ότι ποτέ πια δεν πρόκειται να γυρίσεις.
Κι όταν πάλι εμφανιστεί η άνοιξη
Και τα λιβάδια ντυθούν στο χρώμα,
Και πάλι ο πόνος και οι αναμνήσεις
Με νοσταλγία θα γεμίσουν την καρδιά μου.
Τα πουλιά θα γεμίσουν με το κελάηδημά τους τον τόπο
Και ο ουρανός θα ξαναγίνει φωτεινός.
Αλλά η καρδιά μου θα ζήσει στις σκιές
Και το φτερό του πόνου θα σε καλέσει.
Μάταια η ψυχή, με ψιθυριστή φωνή
Θα πει στη σελήνη τη θλίψη της
Και θα υπάρχει μια σιωπή βαθειά και αυστηρή
Που θα κλαίει στην καρδιά μου
Ερμηνείες:
Ignacio Corsini, κιθάρες των Enrique Maciel, Armando Pagés, Rosendo Pesoa (3/2/1938)
Edgardo Donato, Horacio Lagos (2/4/1938)
Francisco Canaro, Roberto Maida (3/3/1938)
Armando Lacava, Ángel Vargas (28/1/1954)
Osvaldo Pugliese, Jorge Maciel (1963)
Hugo Díaz (1973)
Rosaura Silvestre (1995)
Julián Plaza, Patricia Andrade (1996)
Ángel Cardenas με άγνωστη ορχήστρα (????)
Αρχικό Κείμενο
Música : Maruja Pacheco Huergo (María Esther Pacheco Huergo)
Letra : Virgilio San Clemente
En la tarde que en sombras se moría
Buenamente nos dimos el adiós,
Mi tristeza profunda no veías
Y al marcharte sonreíamos los dos.
Y la desolación, mirándote partir
Quebraba de emoción mi pobre voz,
El sueño más feliz moría en el adiós
Y el cielo para mí, se oscureció.
En vano el alma, con voz velada
Volcó en la noche la pena,
Sólo un silencio, profundo y grave
Lloraba en mi corazón.
Sobre el tiempo transcurrido
Vives siempre en mí,
Y esos campos que nos vieron
Juntos sonreír,
Me preguntan si el olvido
Me curó de ti.
Y entre los vientos
Se van mis quejas,
Muriendo en ecos, buscándote,
Mientras que, lejos
Otros brazos y otros besos
Te aprisionan y me dicen
Que ya nunca has de volver.
Cuando vuelva a lucir la primavera
Y los campos se pinten de color,
Otra vez el dolor y los recuerdos
De nostalgias llenarán mi corazón.
Las aves poblarán, de trinos el lugar
Y el cielo volcará su claridad.
Pero mi corazón en sombras vivirá
Y el ala del dolor te llamará.
En vano el alma con voz velada
Dirá a la luna su pena,
Y habrá un silencio profundo y grave
Llorando en mi corazón.
Επιμέλεια – Μετάφραση
Bernard Oliver
https://www.facebook.com/Tangoingreek